Η ΑΛΛΟΚΟΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ KASPAR HAUSER!

Στις 26 Μαΐου του 1828, ένα αγόρι γύρω στα 16, κάπως διαφορετικό, βρέθηκε να περιπλανάται στους δρόμους της Νυρεμβέργης. Κρατούσε ένα γράμμα το οποίο είχε στη θέση του παραλήπτη το όνομα του επικεφαλής του τοπικού ιππικού τάγματος. Ο άγνωστος αποστολέας έγραφε, ότι το αγόρι βρισκόταν υπό την κηδεμονία του από νήπιο, του δίδαξε ανάγνωση και γραφή, αλλά ποτέ δεν τον άφησε να κάνει έστω ένα βήμα από το σπίτι. Το γράμμα ανέφερε, μάλιστα, πως ο νεαρός θέλει να γίνει ιππέας όπως ο πατέρας του και πρότεινε στον επικεφαλής είτε να τον κρατήσει ή να τον…κρεμάσει! Μες το φακέλο υπήρχε κι ένα άλλο γράμμα, που υποτίθεται ότι ήταν γραμμένο από τη μητέρα του αγοριού. Δήλωνε ότι το όνομά του ήταν Kaspar και πως ο πατέρας του, ένας ιππέας, είχε πεθάνει. Ωστόσο, ο γραφικός χαρακτήρας των δύο γραμμάτων ήταν ο ίδιος.

Ο ίλαρχος πήρε την απόφαση να κρατήσει το παιδί. Το νεαρό αγόρι επαναλάμβανε συνεχώς μόνο τις φράσεις : » Θέλω να γίνω καβαλάρης όπως ο πατέρας μου » και » Άλογο! Άλογο! » . Όταν του ζητήθηκε να γράψει το όνομά του, έγραψε : Kaspar Hauser. Δεν απαντούσε παρά μόνο λίγες ερωτήσεις, ενώ το λεξιλόγιό του ήταν πολύ περιορισμένο. Δυσκολευόταν να περπατήσει, τα μάτια του ήταν κόκκινα και ευαίσθητα στο φως του ήλιου, ενώ δεν ήξερε πώς να χρησιμοποιεί τα δάχτυλά του. Έτρωγε μόνο ψωμί και αντιδρούσε βίαια σε διάφορα αισθητικά ερεθίσματα. Σε όλους έμοιαζε κυριολεκτικά σαν το παιδί της ζούγκλας! Τελικά, ένας δεσμοφύλακας ονόματι Andreas Hiltel αποφάσισε να αναλάβει τη φροντίδα του.

Όταν ο Kaspar άρχισε να εγκλιματίζεται στο νέο περιβάλλον, σε ερωτήσεις σχετικά με το παραλθόν του υποστήριζε ότι από τότε που θυμόταν τον εαυτό του ζούσε σε ένα μικρό και σκοτεινό δωμάτιο, με ένα αχυρένιο κρεβάτι και κάποια ξύλινα παιχνίδια. Κάθε πρωί έβρισκε νερό και ψωμί δίπλα από το κρεβάτι του. Κάποιες φορές, το νερό έμοιαζε πιο πικρό και αφού το έπινε κοιμόταν βαθιά. Όταν ξυπνούσε, τα μαλλιά και τα νύχια του ήταν κομμένα. Μάλιστα, ισχυριζόταν ότι ο πρώτος άνθρωπος που ήρθε ποτέ σε επαφή ήταν ένας μυστηριώδης άνδρας, που τον επισκεπτόταν λίγο καιρό πριν αφεθεί ελεύθερος. Ο άνδρας αυτός είχε πάντα κρυμμένο το πρόσωπό του, του δίδαξε να γράφει το όνομά του και να λέει τη φράση: » Θέλω να γίνω καβαλάρης σαν τον πατέρα μου » , ωστόσο ο ίδιος δεν καταλάβαινε τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις. Αφότου έμαθε να στέκεται και να περπατά, τον μετέφεραν στη Νυρεμβέργη. Η αφήγηση, αυτή κατέστησε το Hauser αντικείμενο διεθνούς ενδιαφέροντος. Άρχισαν να εξαπλώνονται φήμες ότι ήταν ευγενικής καταγωγής ή ότι επρόκειτο για κάποιο σφετεριστή.

Τελικά, ο Hauser τέθηκε υπό τη φροντίδα του δασκάλου Friedrich Daumer. Το αγόρι πραγματικά «άνθισε» με τη βοήθεια της σπλαχνικής κηδεμονίας του Daumer. Αυτός που μέχρι πρότινος δεν μπορούσε καλά-καλά να σταθεί στα πόδια του, έμαθε να μιλά πολύ καλά Γερμανικά, να γράφει, να διαβάζει ακόμα και να παίζει σκάκι.  Ο Daumer, μάλιστα, ήταν αυτός που ανακάλυψε το ταλέντο του στη ζωγραφική

Ωστόσο,  το τέλος του Hauser δεν ήταν ευτυχές.  Στις 27 Δεκεμβρίου του 1833 βρέθηκε σε ένα πάρκο με μια βαθιά πληγή στο στήθος. Λίγο καιρό πριν είχε ξαναγίνει απόπειρα δολοφονίας του. Βέβαια, σήμερα οι απόψεις διίστανται για τον αν επρόκειτο για δολοφονία ή αυτοτραυματισμό. Στο πάρκο που βρέθηκε νεκρός υπάρχει ένα μνημείο που αναγράφεται στα Λατινικά : » Ενθάδε κείται ο Κασπάρ Χάουζερ, ένα αίνιγμα της εποχής του. Η γέννησή του ήταν άγνωστη, ο θάνατός του ένα μυστήριο. «

Η επικρατέστερη θεωρία για την καταγωγή του Hauser είναι ότι ήταν διάδοχος του θρόνου της πόλης Baden, στην Ελβετία. Μητέρα του ήταν η Stéphanie de Beauharnais, υιοθετημένη κόρη του Ναπολέοντα. Επειδή ο μικρός αποτελούσε εμπόδιο στο να αναλάβει το θρόνο ο ετεροθαλής αδελφός του βασιλιά ( θα τον διαδεχόταν στο θρόνο σε περίπτωση που δεν είχε αρσενικό απόγονο ) η μητέρα του πρώτου αποφάσισε να απαγάγει το αγόρι λίγο μετά τη γέννηση του και στην θέση του να αντικαταστήσει ένα νεκρό μωρό. Δεκαέξι χρόνια αργότερα, το αγόρι αφέθηκε ελεύθερο. Φοβούμενοι, όμως, ότι μπορεί να αποκαλύπτοταν η καταγωγή του λόγω της έκτασης που είχε πάρει το θέμα, αποφάσισαν να τον βγάλουν μια και καλή από τη μέση! Δυστυχώς, ο οίκος της Baden δεν επιτρέπει να διενεργηθεί καμία ιατρική εξέταση όπως test DNA ανάμεσα σε δείγματα από τρίχες που βρέθηκαν στα ρούχα του Hauser, σε απόγονους της οικογένειας και του μωρού που θάφτηκε και θεωρείτο ο «νεκρός πρίγκιπας» , για να εξακριβωθεί ποια είναι η αλήθεια. Συνεπώς, το όνομα του Kaspar Hauser θα είναι για πάντα συνδεμένο με μία από τις πιο αλλόκοτες και μυστηριώδεις ιστορίες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ιατρική ο όρος «Σύνδρομο Kaspar Hauser» έχει συνδυαστεί με μια κατάσταση μη αναστρέψιμης υποπλασίας ( νανισμού ) που οφείλεται κυρίως σε κακοποίηση, παραμέληση και στέρηση αισθητικών ερεθισμάτων, προκαλώντας καθυστερημένη σωματική, διανοητική και κοινωνική ανάπτυξη.