ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΑΝΙΑΣ: ROOM / ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Room_movie

Η Joy (24 ετών) είναι μια νεαρή μητέρα κι ο Jack είναι ο πεντάχρονος γιός της, όμως η ζωή τους δεν είναι καθόλου φυσιολογική κι αυτό γιατί ζουν όντες αιχμάλωτοι ενός άνδρα σε ένα λιλιπούτειο δωμάτιο που η μόνη επαφή τους με τον έξω κόσμο είναι ένας μικρός φεγγίτης. Ο «Σατα-Νίκ» όπως αποκαλούν οι δυό τους τον άνδρα, απήγαγε τη Joy όταν ήταν 17 ετών κι ο Jack είναι γιός του αφού η Joy βιάζεται συστηματικά από αυτόν. Παρά τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, μάνα και γιός έχουν αναπτύξει μια απίστευτη αγάπη κι εκείνη προσπαθεί να του καλύψει κάθε του ανάγκη. Παίζουν με αυτοσχέδια παιχνίδια, λένε παραμύθια, του μαθαίνει να διαβάζει, φτιάχνουν τούρτες γενεθλίων, έχουν γενικά ένα τρυφερό δέσιμο. Ο Jack μην έχοντας γνωρίσει ποτέ τον έξω κόσμο, μην έχοντας δει ποτέ τον ουρανό, τα δέντρα, άλλους ανθρώπους (σκεφτείτε πόσο σοκαριστικό είναι αυτό) θεωρεί πως μόνο ό,τι βλέπει στην τηλέοραση είναι αληθινό κι ότι ο μόνος άνθρωπος που υπάρχει σε αυτόν τον πλανήτη για αυτόν είναι η μαμά του. Τι θα συμβεί, όμως, όταν θα αποφασίσουν να δραπετεύσουν; Θα τα καταφέρουν και πώς θα είναι άραγε η ανώμαλη προσγείωση σε έναν κόσμο έξω από το «Δωμάτιο»; Πόσο βίαιος θα είναι ο απογαλακτισμός για τον Jack; Αυτό που μοιάζει με λύτρωση ίσως δεν είναι τόσο εύκολο τελικά!

Room_movie

Η ταινία είναι καθηλωτική. Χωρίς φιοριτούρες και ακραίους δραματισμούς -παρά το τραγικό της υπόθεσης- αποδίδει μια τρομερά τρυφερή ιστορία για τον απίστευτο δεσμό αγάπης μεταξύ μια μάνας και του παιδιού της. Ο δε βιασμός μόνο υπονοείται και δεν υπάρχει ούτε ΜΙΑ σκηνή βίας. Αποτελεί μια ωδή για εκείνες τις στιγμές που δυο άνθρωποι αποτελούν ο ένας τη δύναμη του άλλου και που η αγάπη σε βοηθά να σωθείς από την άβυσσό σου. Πάνω από όλα υμνεί την ανιδιοτελή και στη συγκεκριμένη περίπτωση, αμοιβαία αγάπη.

Ερμηνευτικά, η Brie Larson (Joy) δίνει μια καθαρή και δυνατή ερμηνεία κι αποτελεί δικαίως το φαβορί των φετινών Oscar για το βραβείο του Α’ Γυναικείου Ρόλου, ενώ ο Jacob Tremblay (Jack) είναι αντικειμενικά φοβερός! Όταν τελείωσε η ταινία, δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ταλαντούχο μπορεί να είναι ένα παιδάκι, αφού έδωσε μια αληθοφανή και συγκινητική ερμηνεία. Οι διάλογοι ήταν υπέροχοι, η μουσική το ίδιο και τα μάτια του μικρού που αντικρίζουν για πρώτη φορά τον ουρανό μου χαράχθηκαν στη μνήμη.

Οι βιβλιοφάγοι, θα ξέρετε ήδη πως η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Emma Donoghue κι έχω να σας πω ότι είναι ίσως από τις καλύτερες προσαρμογές βιβλίων σε ταινία, άλλωστε το σενάριο το επιμελήθηκε η ίδια η συγγραφέας. Το δε βιβλίο είναι με τη σειρά του βασισμένο στην ιστορία της Elisabeth Fritzl από την Αυστρία η οποία κρατείτο αιχμάλωτη για 24(!) χρόνια στο υπόγειο του σπιτιού της από τον ίδιο της τον πατέρα. (Διαβάστε περισσότερα για την υπόθεση εδώ)

Τρέξτε όλοι να δείτε την ταινία! Θα την αγαπήσετε… ❤

Δείτε και το  TRAILER!

Room_movie

21 σκέψεις σχετικά με το “ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΑΝΙΑΣ: ROOM / ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

  1. Ο/Η zizeloni λέει:

    Δεν περίμενα ότι θα γινόταν καλή ταινία αυτό το βιβλίο, γιατί στο βιβλίο αφηγητής είναι το παιδί, οπότε δεν καταλαβαίνεις αρχικά τι συμβαίνει. Όλοι όμως λενε οτι ειναι πολύ καλή, και άτομα που έχουν διαβάσει το βιβλίο! Θα την δω όταν βγει σε καλή ποιότητα online 🙂

    Αρέσει σε 1 άτομο

    • Ο/Η cocooning cat λέει:

      Έχουν προσπαθήσει και στην ταινία να το κάνουν αυτό. Να αφηγείται δηλαδή το παιδί την ιστορία και να περνά στο θεατή το πώς αντιλαμβάνεται κυρίως εκείνο όλα τα παράξενα που συμβαίνουν γύρω του.
      Η ταινία ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Πήγα στο σινεμά πολύ επιφυλακτική και βγήκα απόλυτα ικανοποιημένη. Νομίζω το ότι η ίδια η συγγραφέας έγραψε το σενάριο συνέβαλε σε αυτό κι ότι οι δύο πρωταγωνιστές παίζουν εξαιρετικά!

      Αρέσει σε 1 άτομο

  2. Ο/Η Η Blogger της Διπλανής Πόρτας λέει:

    Για να είμαι ειλικρινής, πάντα είμαι επιφυλακτική με τις ταινίες που έπονται των βιβλίων τους γιατί δεν είναι καλές! Αλλά για την συγκεκριμένη άκουσα ωραία πράγματα (και με έπεισες και εσύ) και έτσι σκέφτομαι όταν βρω χρόνο να την παρακολουθήσω! 🙂
    Σε φιλώ γλυκά και σου εύχομαι να έχεις ένα υπέροχο βράδυ!

    Αρέσει σε 1 άτομο

    • Ο/Η cocooning cat λέει:

      Σίγουρα δεν ήταν μια ταινία χαλαρή! Λόγω της ιστορίας έκρυβε μια μελαγχολία. Αλλά, για μένα δεν ήταν και τόσο ψυχοπλακωτική, γιατί έμπαινε πάντα και μια ηλιαχτίδα αισιοδοξίας. Τώρα είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας το πόσο «βαριά» στην ψυχολογία, θα φανεί στον καθένα. Όμως, δεν έχει βία ή κάτι τέτοιο. Ίσα-ίσα! Νομίζω σε αυτή την ταινία κυριαρχεί αρχικά η χαρμολύπη και μετά βγαίνει ένα τεράστιο χαμόγελο που τα νικά όλα!

      Μου αρέσει!

Σχολιάστε