50 RANDOM FACTS ABOUT ME!

50_random_facts_about_me

1) Δεν έχω τρυπήσει ποτέ τα αυτιά μου και δεν νομίζω να το κάνω στο μέλλον.
2) Δεν πίνω καφέ. Επίσης, σπάνια θα πιω αλκοόλ, περίπου 4-5 φορές το χρόνο.
3) Έχω υψοφοβία/ακροφοβία. Αν κάποιος πλησιάσει πολύ τα κάγκελα στο μπαλκόνι μου για να κοιτάξει, για παράδειγμα, κάτω, με πιάνει απίστευτος ίλιγγος και δεν μπορώ να κοιτάω. Εγώ εννοείται δεν πλησιάζω καν.
4) Μέχρι τα 20 δεν ήξερα καν τι είναι το foundation. Make up το έλεγα.
5) Η φυσική στάση του σώματος είναι με τους ώμους στην κλίση μια ελαφράς καμπουρίτσας, για αυτό και κάθε φορά που είμαι μπροστά σε κόσμο σκέφτομαι από μέσα μου: πλάτη στητή, ίσιωσε το σώμα σου.
6) Όταν έρθω σε δύσκολη θέση ή ντραπώ για κάτι γίνομαι σαν το παντζάρι. Στα 22 μου, ακόμα δεν μπορώ να το ελέγξω. Πολύ άβολο, πιστέψτε με. Δεν μπορείς να κρύψεις πότε νιώθεις αμήχανα.
7) Τα αγαπημένα μου συγκροτήματα στην εφηβεία ήταν οι Madrugada και οι 16 Horsepower.
8) Το πρώτο cd που αγόρασα ποτέ ήταν το Nevermind από Nirvana.
9) Μια ταινία που λάτρεψα όταν την πρωτοείδα κάπου στο γυμνάσιο ήταν το «Οι ζωές των άλλων». Ακόμα και σήμερα δεν έχει βρεθεί κάποια που θα την εκτοπίσει από την πρώτη θέση.
10) Δεν είμαι καθόλου καλή στα sports. Ούτε χαλαρά βόλεϋ δεν μπορώ να παίξω.
11) Ωστόσο, ασχολούμουν 9 χρόνια με την κολύμβηση. Είχα φθάσει μέχρι και την αγωνιστική και συμμετείχα σε αγώνες. Βέβαια, ήμουν ένα αίσχος και βγήκα από την ομάδα. Κάπου εκεί σταμάτησε και η «κολυμβητική μου καριέρα».
12) Έχω βρει πλέον ότι αυτό που μου ταιρίαζει είναι η γυμναστική με μουσική και η άσκηση που δεν περιέχει ανταγωνισμό, για αυτό και τα τελευταία δυο χρόνια πάω aerobic/cardio.
13) Θα ήθελα πάρα πολύ να παρακολουθήσω μαθήματα θεάτρου, κινηματογράφου, φωτογραφίας και ιστορίας της τέχνης. Ναι, όλα αυτά. Μάλλον με τον λιγοστό χρόνο που διαθέτω, δε θα γίνει ποτέ.
14) Το πρώτο μου βιβλίο, μου το δώρισε η μαμά του παιδιού που έχουν βαφτίσει οι γονείς μου (η κουμπάρα μας εν ολίγοις). Ήμουν 6 ετών και ήταν το «Ο καρυδάκης και η ζαχαρούλα» της Φιλίσας Χατζηχάννα. Έτσι μυήθηκα στην ανάγνωση. Για αρκετά χρόνια εκείνη ήταν που εμπλούτιζε την παρθένα τότε βιβλιοθήκη μου με νέα αναγνώσματα. Το τελευταίο βιβλίο που μου αγόρασε ήταν το «Οι μικρές κυριές» με μια πολύ όμορφη δική της αφιέρωση. Ήταν το καλοκαίρι που τελείωσα την Α’ Γυμνασίου. Ποτέ δεν της έχω πει ότι χάρη σε αυτή λάτρεψα τα βιβλία.
15) Δεν έχω ταξιδέψει ποτέ στο εξωτερικό.
16) Δεν μπορώ να πιω με τίποτα νερό από τη βρύση που βρίσκεται στο μπάνιο. Αν και θεωρητικά ίδιο νερό τρέχει με αυτό της κουζίνας, στο μυαλό μου θα θεωρείται πάντα πιο βρώμικο.
17) Πάντα πριν κοιμηθώ έχω στο κομοδίνο μου ένα ποτήρι νερό. Ακόμα κι αν δεν διψάω, το ποτήρι πρέπει να βρίσκεται εκεί.
18) Δεν βγαίνω ποτέ από το σπίτι αν δεν φορέσω το ρολόι μου. Κλειδιά που λέει ο λόγος μπορεί να μην πάρω, αλλά ρολόι θα έχω οπωσδήποτε.
19) Αν και με τα γλυκά δεν έχω και καμια τρελή αδυναμία (εξαιρούνται οι οδυνηρές μέρες του PMS) τρελαίνομαι για cupcakes!
20) Αρνούμαι να πάω σε ένα μαγαζί που προσφέρει ό,τι έχω και στο σπίτι μου! Πρέπει απαραίτητα ο κατάλογος να έχει κάτι που δεν μπορώ να το φτιάξω μόνη μου ή που τέλος πάντων δεν είναι εύκολο να το βρω. Αλλιώς κάθομαι σπίτι μου με παρέα.
21) Παρόλο που δεν μου αρέσει που το λέω, θα μπορούσα να τρώω κάθε μέρα κρέας. Μάλλον μου λείπει το ένζυμο ΛΥΠΗΣΟΥΤΟΚΑΗΜΕΝΟΤΟΖΩΝΤΑΝΟ-άση.
22) Γενικά, δεν δανείζω εύκολα τα πράγματά μου εκτός αν εμπιστεύομαι απόλυτα το άτομο στο οποίο θα τα δώσω. Αν το δανείσω, και δεν επιστρέψει σώο (ειδικά η αδελφή μου έχει ταλέντο στο να χαλάει τσάντες, να τσαλακώνει βιβλία κτλ) το άτομο αυτό πρέπει να αλλάξει όνομα, χώρα, ήπειρο!
23) Δεν μπορώ να μελετήσω με τίποτα σε χώρο με δεύτερο άτομο κοντά. Για αυτό και δεν έχω επισκεφτεί ποτέ το αναγνωστήριο της σχολής μου.
24) Μέχρι την εφηβεία μου είχα, θεωρώ, μια μορφή αγοραφοβίας. Αν με έβαζες, για παράδειγμα, να διασχίσω την πλατεία του χωριού μου, που έχει ένα σωρό καφενεία και συνεπώς πολύ κόσμο να κοιτάει ποιος περνάει (είμεθα και λίγο κουτσομπόληδες στο χωριό μου) με έλουζε κρύος ιδρώτας και με έπιαναν ταχυπαλμίες. Ακόμα με πιάνει λίγο…
25) Σε περιόδους εξεταστικής με πιάνει άγχος! ΠΟΛΥ άγχος! ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ! Σε σημείο που η ζωή μου παύει να είναι φυσιολογική.
26) Το καλοκαίρι δεν μαυρίζω σχεδόν καθόλου. Μόνο ελίτσες βγάζω, γι’αυτό και αποφεύγω πια την πολλή έκθεση στον ήλιο. Είμαι ο Κάσπερ της παραλίας.
27) Αγαπημένο σκηνικό: Χειμώνας, Σάββατο απόγευμα, να βρέχει καταρρακτωδώς κι εγώ να χουχουλιάζω στον καναπέ μου, με ένα βιβλίο και ζεστή σοκολάτα.
28) Από παιδί οι Κυριακές μου προκαλούν μια απίστευτη μελαγχολία. Πιο πολύ κι από τις Δευτέρες.
29) ΜΙΣΩ το πρωινό ξύπνημα! Δεν μπορώ να το συνηθίσω με τίποτα.
30) Λατρεύω τα 80’s. Με την μουσικούλα τους, το κιτς το ντύσιμο, τις ντισκοτέκ, με τα όλα τους.
31) Αν θα μπορούσα να αλλάξω ένα σημείο πάνω μου (γενικά έχω αποδεχθεί το σώμα μου όπως είναι) είναι οι αστράγαλοί μου. Βασικά, είναι χοντρούληδες (δεν φαίνεται καν ο έσω σφυρός μου, αυτό το κοκκαλάκι στην έσω πλευρά του αστράγαλου) και μεταπίπτουν κάπως απότομα στις μικρές μου πατούσες, πράγμα που με κάνει να νιώθω σαν υβρίδιο χόμπιτ και φώκιας. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα με πείραζε τόσο αν δεν δεινοπαθούσα να βρω ένα παπούτσι που να με κολακεύει εκεί κάτω, το καλοκαίρι.
32) Έχω μανία με τις μυρωδιές. Λατρεύω τα αρώματα, τα αρωματισμένα κεριά, οτιδήποτε διαγείρει την όσφρησή μου. Έχω συνδέσει συγκεκριμένους ανθρώπους με συγκεκριμένες μυρωδιές και καταστάσεις. Επίσης, λατρεύω να μπαίνω σε ένα χώρο και να έχει μια ξεχωριστή μυρωδιά. Από την άλλη, η μυρωδιά στα βενζινάδικα μου φέρνει αναγούλα.
33) Δεν πιστεύω σε μεταφυσικά φαινόμενα. Ωστόσο, έχω δει στη ζωή μου 3-4 όνειρα που με «ειδοποίησαν» κατά κάποιο τρόπο για κάτι που είχε συμβεί, απλά εγώ δεν το είχα μάθει ακόμα. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να βρω λογική εξήγηση για αυτό, αλλά δεν μπορώ. Έχω αρχίσει απλά να πιστεύω ότι το μυαλό έχει ικανότητες που δεν μπορούμε να φανταστούμε.
34) Είμαι απίστευτα ονειροπόλα. Όταν θέλω κάτι να συμβεί το σκέφτομαι διαρκώς. Ή απλά σκέφτομαι πράγματα που είναι κάπως αδύνατο να συμβούν. Το βράδυ πριν κοιμηθώ τα κάνω πραγματικότητα με την κάθε μικρούλα λεπτομέρεια και είναι σαν να τα ζω. Σκέφτομαι κάθε εκδοχή τους. Ονειροπολούσα όταν βαριόμουν στο μάθημα στο σχολείο, στα ΜΜΜ, όταν τρώω. Όταν περπατάω μόνη.
35) Αν κάποιος (άνδρας ή γυναίκα) έχει έξυπνο χιούμορ, γλυκό χαμόγελο κι εκφραστικά μάτια αρκεί για να θεωρηθεί στα δικά μου μάτια γοητευτικότατος.
36) Λατρεύω να παίζω επιτραπέζια! Για μένα είναι από τις καλύτερες μορφές ψυχαγωγίας. Το αγαπημένο μου τα τελευταία 2-3 χρόνια είναι το Dixit.
37) Στο γυμνάσιο είχα μανία να μαθαίνω νέες λέξεις. Άνοιγα συχνά το λεξικό τυχαία μήπως πετύχω κάποια λέξη που δεν ήξερα. Μετά την χρησιμοποιούσα συνέχεια στις εκθέσεις.
38) Μιας και είπαμε έκθεση, στις Πανελλαδικές στο μαθημα της έκθεσης ο ένας εξεταστής μου είχε βάλει 100. Είναι ένα από τα 2-3 πράγματα που όταν το σκεφτόμουν με έκανε να αισθάνομαι περήφανη για τον εαυτό μου. Κυρίως επειδή αυτά που είχα γράψει, δεν ήταν παπαγαλία από αυτά που μας μάθαιναν στο φροντιστήριο. Απλά, είχα αφήσει τον εαυτό μου ελεύθερο κι έγραψα ό,τι πίστευα.
39) Μου αρέσει πάρα πολύ η συντροφικότητα. Θέλω πολύ να έχω κι άλλους ανθρώπους κοντά μου. Μπορεί να επιδιώκω ώρες-ώρες τη ησυχία μου, αλλά μου αρέσει να ξέρω ότι υπάρχει ένας άνθρωπος κόντα. Ακόμα κι αν έχουμε να απευθύνουμε ο ένας το λόγο στον άλλον για κάποιες ώρες.
40) Δύο σκηνοθέτες των οποίων θα τρέξω να δω τη νέα τους ταινία πριν καν διαβάσω την υπόθεση είναι ο Wes Anderson κι ο Michael Haneke.
41) Μικρή όταν αγόραζα νέα κούκλα ήθελα να μην είναι η κοινότοπη με τα μακριά ξανθά μαλλιά και τα γαλάζια μάτια. Έτσι ζητούσα να μου αγοράσουν τη μιγάδα ή την κινεζούλα ή κάποια με πορτοκαλί μαλλιά και φακίδες κτλ.
42) Δεν με λες και καλότυχη. Είχα πάει για σινεμά στο Αττικόν (από τους πιο ιστορικούς κινηματογράφους στο κέντρο της Αθήνας) και την άλλη μέρα εξαιτίας κάποιον επεισοδίων στο κέντρο κάηκε. Έχω μπει σε λεωφορείο και στην πόρτα που στεκόμουν, μετά από λίγο, έπεσαν τα παξιμάδια της πόρτας και η πόρτα μαζί. Κι άλλα πολλά περιστατικά που αποδεικνύουν ότι μάλλον η τύχη όχι μόνο δεν μου χαμογελά, αλλά είναι και φαφούτα.
43) Όταν γράφω και συγκεντρώνομαι (π.χ. όταν μελετώ ή όταν γράφω μάθημα στη σχολή), συνήθως δαγκώνω την άκρη της γλώσσας μου έχοντας την έξω από το στόμα στο πλάι. Το κάνω τελείως ασυναίσθητα και δεν το καταλαβαίνω. Το θέαμα πρέπει να είναι κάπως αστείο από αυτά που μου έχουν πει όσοι με έχουν δει. Υπό άλλες συνθήκες δεν μπορώ να το επαναλάβω.
44) Έχω αρκετό ένστικο με τους ανθρώπους. Αν κάποιος από τα πρώτα λεπτά δεν μου κάτσει καλά, μετά από καιρό ή και αμέσως θα αποδειχθεί και θα εξακριβώσουν και οι άλλοι στην παρέα, ότι όντως κάτι δεν πάει καλά με δαύτον. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει επειδή από μικρή, μου άρεσε να παρατηρώ τους ανθρώπους, τον τρόπο που μιλάνε κτλ, έτσι σχεδόν αμέσως μπορώ να ξεχωρίσω τον διπρόσωπο, τον παραμυθά, τον ύπουλο, τον γνήσιο. Κι ακόμα μαθαίνω βέβαια…
45) Σαν άνθρωπος έχω αρκετές ανασφάλειες. Όχι με την εμφάνισή μου. Με αυτό που είμαι σαν προσωπικότητα κτλ. Υπάρχουν μέρες που αισθάνομαι το πιο άχρηστο πλάσμα του κόσμου. Μετά συνέρχομαι βέβαια, αλλά όσο διαρκεί αυτή η φάση είμαι πολύ δυστυχισμένη.
46) Μου αρέσει πάρα πολύ ο ύπνος. Μπορώ άνετα να κοιμάμαι 10 και 12 ώρες σερί. Ρεκόρ ύπνου οι 15 ώρες.
47) Έχω ένα προαίσθημα ότι θα πεθάνω νέα.
48) Λατρεύω να κάνω δώρα στους άλλους και να μου κάνουν. Και μου αρέσουν και οι εκπλήξεις. Όταν οργανώνω εκπλήξεις ή μου κάνουν έκπληξη αισθάνομαι τόσο αναζωοογονημένη και χαρούμενη!
49) Με τον πατέρα μου έχω μια σχέση αγάπης-μίσους. Ποτέ δεν ήταν ο ενθαρρυντικός μπαμπάς και πολλές φορές είναι απίστευτα σκληρός. Κάποιες φορές όμως γίνεται μέλι και του τα συγχωρώ όλα. Επίσης την πειθαρχία μου την οφείλω σε αυτόν και πολλά από όσα έχω καταφέρει έως τώρα. Ωστόσο, θα προτιμούσα να μας είχε μεγαλώσει περισσότερο σαν πατέρας και λιγότερο σαν προπονητής. Ευτυχώς, η μητέρα μου, κράτησε την ισορροπία στην ανατροφή μας, αλλιώς θα είχα βγει πολύ σκληρός άνθρωπος.
50) Πιστεύω ακράδαντα πως αν δεν αγαπήσεις πρώτα τον εαυτό σου, δεν θα μπορέσεις να αγαπήσεις ποτέ πραγματικά κανέναν.

47 σκέψεις σχετικά με το “50 RANDOM FACTS ABOUT ME!

    • Ο/Η cocooning cat λέει:

      Και διαβάζοντας τέτοια σχόλια συνειδητοποιείς πως τελικά κάποια πράγματα δεν τα έχεις ζήσει μόνο εσύ ή δεν είσαι ο μόνος σε αυτόν τον πλανήτη που, για παράδειγμα, έχεις ή δεν έχεις κάνει κάτι ή έχεις νιώσεις με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Και νομίζω ότι αυτό είναι καλό.
      Ναι, είμαι πολύ υπναρού. Δεν το κρύβω!

      Αρέσει σε 3 άτομα

  1. Ο/Η Άιναφετς λέει:

    Απίστευτο σε πόσα περίεργα μοιάζουμε Παναγιώτα μου, όπως στον καφέ που δεν έχω πιει ποτέ μου, δεν έχω τρυπήσει αυτιά, έχω ακροφοβία, ένα ποτήρι νερό κοντά μου τη νύχτα και αν δεν μου κάτσει κάποιος μόλις τον γνωρίσω, δεν θα μου κάτσει ποτέ!!! 😀
    Στα άλλα εκτός απ΄ το κρέας που είμαι χορτοφάγος, λόγω μεγάλης διαφοράς ηλικίας έχουμε τις διαφορές που έχουν οι παλιές γενιές με τους νέους της σημερινής εποχής!!! 😛
    Χαίρομαι γι αυτή την ειλικρινή εξομολόγηση, τώρα σε γνωρίσαμε ακόμα καλύτερα! 😉

    ΑΦιλάκια πάντα καρδιάς! ❤

    Αρέσει σε 1 άτομο

  2. Ο/Η MichaelK λέει:

    Πω πω τέλειο! Θέλει πολύ θάρρος να μοιραστείς όλα αυτά! Τώρα βέβαια θέλω ακόμα πιο πολύ να σε γνωρίσω από κοντά (αλλά please σε ισόγεια καφετέρια γιατί την έχω κι εγώ την ακροφοβία μου – βρήκα και άλλα κοινά αλλά θα τα ξαναδώ αναλυτικά).

    Αρέσει σε 1 άτομο

    • Ο/Η cocooning cat λέει:

      Ωωω! Έχεις δίκιο! Είχα συνδυάσει το coursera μόνο με θέματα της σχολής μου και δεν το είχα ποτέ κατά νου για πιο «καλλιτεχνικά» θέματα. Πολύ καλή ιδέα. Επίσης, δεν ήξερα ότι οι συγκεκριμένες εκδόσεις διαθέτουν δωρεάν e-books. Είσαι φοβερή! Σε ευχαριστώ πολύ! 😀

      Αρέσει σε 1 άτομο

  3. Ο/Η fantra13 λέει:

    Εντοπίζω τρομερές ομοιότητες αλλά και μεγάλες διαφορές ανάμεσα μας! Σ’ ευχαριστώ που μου θύμισες πως πρέπει επιτέλους να δω το «Οι ζωές των άλλων» ενώ μ’ έβαλες στη διαδικασία να ψάξω ταινίες των Wes Anderson και Michael Haneke.

    Η περιγραφή για τον πατέρα σου μοιάζει αρκετά με την περιγραφή που θα έκανα εγώ για τον δικό μου πατέρα. Η πειθαρχία αλλά και – μαντεύω – η ανάγκη σου να πετύχεις πάλι και πάλι έχει να κάνει ξεκάθαρα με τη συμπεριφορά του πατέρα σου και όπως έλεγε ο Φρόυντ: «Πίσω από μια πολύ επιτυχημένη γυναίκα συνήθως βρίσκεται ένας τυραννικός πατέρας». Φαντάζομαι ένα απ’ τα πρώτα πράγματα που μπορεί να κάνει μια κόρη που διαπιστώνει κάτι τέτοιο είναι ν’ αποδεχτεί – όσο περισσότερο μπορεί – πως ο πατέρας της δεν είναι ο ευαίσθητος με κατανόηση άντρας που ίσως θα ήθελε.

    Για το 100 στην Έκθεση των Πανελληνίων μπράβο σου! Μόλις έγινες μύθος στα μάτια μου! Εγώ δε μπορώ να καταλάβω πως έγραφα 20 στις εκθέσεις των τριμήνων (και ντρεπόταν η φιλόλογος να πει ότι μου έβαλε «Άριστα» στα άλλα παιδιά) και στις εξετάσεις πήρα τελικά 13,5. Προφανώς η μέρα που έγραφα Έκθεση δεν ήταν καθόλου η μέρα μου!

    Αρέσει σε 2 άτομα

    • Ο/Η cocooning cat λέει:

      Από Wes Anderson να ξεκινήσεις με το «The Grand Budapest Hotel» κι από Haneke με το «Amour».
      Σχετικά με τον πατέρα μου αν και δεν είναι όλες τις φορές τυραννικός (υπάρχουν φορές που γίνεται ο πιο αρκουδούλης μπαμπάς τους κόσμου) 7/10 είναι όπως τον περιέγραψα κι όπως περιγράφεις εσύ τον δικό σου. Πια εχω αρχίσει να αποδέχομαι ότι το «ΤΕΛΕΙΟ» δεν υπάρχει και πως αν συνεχίζω να παίρνω στα πολύ σοβαρά όλο αυτό το «παιχνίδι» δοκιμασίας θα καταλήξω με διπολολική διαταραχή. Στην τελική, νομίζω πως με επηρεάζουν τόσο πολύ τα λόγια του πατέρα μου γιατί κατά βάθος του έχω πολλή αδυναμία και γιατί (το κυριότερο) μένω με τους γονείς μου και η καθημερινή τριβή στα 23 σου με τους γονείς σου, δεν κάνει και πολύ καλό.
      Όσο για την έκθεση, είναι πολύ περιέργο μάθημα και υποκειμενικό. Ξέρω παιδιά που έγραφαν εκθεσάρες (δεν παπαγάλιζαν κείμενα όπως οι περισσότεροι) κι έγραψαν στις πανελλαδικές πολύ χαμηλότερα από μαθητές που αντικειμενικά έγραφαν μετριότατες εκθέσεις. Ευτυχώς που έχουμε ξεμπερδέψει, λοιπόν, με τις πανελλαδικές και την -σε ορισμένα σημεία- παράνοιά τους. 😛

      Αρέσει σε 2 άτομα

  4. Ο/Η oneiraparamithiou λέει:

    Καλά, κορίτσια θα με τρελάνετε! Μου θυμίζετε ότι όταν ήμουν μικρή δεν αγαπούσα με τίποτα τις τηγανητές πατάτες και όλα τα γκαρσόνια στις ταβέρνες που τις πρότειναν για το…πεντάχρονο κοριτσάκι όταν έτρωγαν χυλόπιτα με κοιτούσαν σαν ήμουν ούφο!!

    Επίσης αν και πρώην μανιακή του καφέ, εδώ και 7 μήνες τον απεχθάνομαι – όπως και τη κοκα – κολα- περιέργο πράγμα οι ορμόνες, το νινί δεν τα θέλει με τίποτα!! 🙂 😉

    Αρέσει σε 2 άτομα

Σχολιάστε