I WANT A PRESIDENT…

Θέλω μια λεσβία για πρόεδρο. Θέλω κάποιον οροθετικό για πρόεδρο κι έναν ομοφυλόφιλο για αντιπρόεδρο και θέλω κάποιον χωρίς ασφάλεια υγείας, κάποιον που μεγάλωσε σε έναν τόπο τόσο βαθιά ποτισμένο από τοξικά απόβλητα που δεν είχε επιλογή για το αν θα αναπτύξει λευχαιμία.

Θέλω μια πρόεδρο που θα έχει κάνει έκτρωση στα 16 και θέλω έναν υποψήφιο για πρόεδρο που δεν θα είναι απλά ο λιγότερο κακός ανάμεσα σε δυο χείριστους, θέλω για πρόεδρο κάποιον που θα έχει χάσει τον αγαπημένο του από AIDS και βλέπεις αυτή την απώλεια στα μάτια του κάθε φορά που γέρνει να ξεκουραστεί, που κράτησε τον αγαπημένο του στα χέρια του ξέροντας ότι πεθαίνει.

Θέλω έναν πρόεδρο χωρίς κλιματιστικό, έναν πρόεδρο που έχει σταθεί στην ουρά ενός νοσοκομείου, του ΙΚΑ, στην ουρά για να πάρει ένα επίδομα πρόνοιας, που έχει υπάρξει άνεργος κι απολυμένος κι έχει δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση, που έχει φάει ξύλο επειδή είναι ομοφυλόφιλος και τον έχουν απελάσει.

Θέλω κάποιον που έχει περάσει τη νύχτα του σε νεκροταφείο και  έχει βρει έναν φλεγόμενο σταυρό στην αυλή του σπιτιού του ή έχει πέσει θύμα βιασμού. Κάποιον που έχει ερωτευθεί κι έχει πληγωθεί, που σέβεται το σεξ, που έκανε λάθη κι έμαθε από αυτά.

Θέλω μια μαύρη γυναίκα για πρόεδρο. Κάποιον με στραβά δόντια και προσωπικότητα, κάποιον που έχει δοκιμάσει το απαίσιο φαγητό του νοσοκομείου, κάποιον παρενδυτικό, κάποιον που έχει υπάρξει εθισμένος στα ναρκωτικά και τώρα είναι καθαρός.

Θέλω κάποιον πολιτικά ανυπάκουο. Και θέλω να ξέρω γιατί αυτό δεν είναι εφικτό. Θέλω να ξέρω γιατί κι από ποια στιγμή και μετά πιστέψαμε ότι ο πρόεδρος είναι πάντα ένας κλόουν. Πάντα ο νταβατζής, ποτέ η πόρνη. Πάντα το αφεντικό, ποτέ ο εργαζόμενος. Πάντα ο ψέυτης κι ο κλέφτης που ποτέ δεν τον πιάνουν.

Το παραπάνω ποίημα είναι γραμμένο από την Αμερικανίδα καλλιτέχνιδα Zoe Leonard. Ο πρωτότυπος τίτλος είναι «I want a president». Η μετάφραση είναι ελεύθερη και δική μου. Στην προσπάθειά μου να αποδώσω το νόημα, «ελληνοποίησα» κάποιους όρους. Κι επειδή το πρωτότυπο είναι αναντικατάστατο ιδού:

“I want a dyke for president. I want a person with AIDS for president and I want a fag for vice president and I want someone with no health insurance and I want someone who grew up in a place where the earth is so saturated with toxic waste that they didn’t have a choice about getting leukemia.
I want a president that had an abortion at sixteen and I want a candidate who isn’t the lesser of two evils and I want a president who lost their last lover to AIDS, who still sees that in their eyes every time they lay down to rest, who held their lover in their arms and knew they were dying.
I want a president with no air-conditioning, a president who has stood in line at the clinic, at the DMV, at the welfare office, and has been unemployed and laid off and sexually harassed and gaybashed and deported.
I want someone who has spent the night in the tombs and had a cross burned on their lawn and survived rape. I want someone who has been in love and been hurt, who respects sex, who has made mistakes and learned from them.
I want a Black woman for president. I want someone with bad teeth and an attitude, someone who has eaten that nasty hospital food, someone who crossdresses and has done drugs and been in therapy.
I want someone who has committed civil disobedience. And I want to know why this isn’t possible. I want to know why we started learning somewhere down the line that a president is always a clown. Always a john and never a hooker. Always a boss and never a worker. Always a liar, always a thief, and never caught.”