ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ: ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ DARK ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΟΥΣ!

Μια φορά κι έναν καιρό, τα παραμύθια δεν ήταν όπως τα ξέρουμε. Οι Perrault, Hans Christian Andersen και οι Αδελφοί Grimm είχαν στα χέρια τους κάποιες ιστορίες πιο σκοτεινές που ίσως δεν άρμοζαν και πολύ να ψιθυρίζονται σε αυτιά παιδιών. Έτσι, οι αρχικές αρχετυπικές ιστορίες βγαλμένες από τη φαντασία των βόρειων ευρωπαϊκων λαών -άμεσα συσχετισμένες με την ιδιοσυγρασία τους, πράγμα που συνεπάγεται τεράστιο ενδιαφέρον- λογοκρίθηκαν και έγιναν οι γλυκές ιστοριούλες με το ηθικό δίδαγμα που όλοι έχουμε ακούσει σήμερα. Ποιες είναι όμως οι original εκδοχές ;

1) 

 Στην πασίγνωστη Χιονάτη το κακό το προκαλεί η βιολογική της μητέρα και όχι η μητριά, όπως επικράτησε αργότερα. Σύμφωνα,   με την Κέλτικη εκδοχή η μητέρα ζήτησε από τον ξυλοκόπο να φέρει την καρδιά και το συκώτι του κοριτσιού για να τα φάει (φρικιαστκό,ναι!). Ο ξυλοκόπος αντ’ αυτού της φέρνει την καρδιά μιας κατσίκας και έτσι η Χιονάτη σώζεται. Όταν θα δαγκώσει το δηλητηριασμένο μήλο δε θα συνέλθει από το φιλί του πρίγκιπα. Ο πρίγκιπας την πήρε μαζί του μες το φέρετρο και εκείνη ξύπνησε όταν ένας διαμαρτυρόμενος για την κατάσταση φρουρός την ταρακούνησε,με αποτέλεσμα να ξεκολλήσει το μήλο. Τώρα τι σκοπό είχε ο πρίγκιπας με ένα νεκρό κορίτσι που κείτεται στο φέρετρο και το πήρε μαζί του, μη με ρωτάτε. Τέλος, στο γάμο τους, για εκδίκηση, ανάγκαζουν τη μαμά της να χορέψει μέσα σε κόκκινα, σιδερένια-πυρωμένα παπούτσια. Όχι και τόσο γλυκιά ιστοριούλα τελικά.

2)

Όλοι ξέρουμε την Κοκκινοσκουφίτσα σαν το γλυκό κοριτσάκι με την κόκκινη κάπα και το κόκκινο σκουφάκι που εξαιτίας της ευκολοπιστίας της πέφτει θύμα του Κακού Λύκου. Όμως, στο παραμύθι του Perrault ( η αρχική εκδοχή ανήκει στους αδελφούς Γκριμμ ) το κοριτσάκι είναι λίγο μεγαλύτερη νεαρή που, μάλιστα, όταν φθάνει στο σπίτι της γιαγιάς ξαπλώνει μαζί με το Λύκο και στο τέλος την τρώει. Εκεί τελειώνει και η ιστορία χωρίς happy end. Μάλιστα ο Perrault συμπληρώνει στην  ιστορία το ηθικό δίδαγμα ότι τα όμορφα και νεαρά κορίτσια δεν πρέπει να μιλούν σε ξένους, γιατί πιθανότατα θα πέσουν θύματα κακόβουλων ανθρώπων.

3)

Στην Ωραία Κοιμωμένη γνωρίζουμε ότι ο πρίγκιπας ξυπνά την ηρωίδα μας από το βαθύ της ύπνο και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Ωστόσο, ο Perrault έχει και Part 2 στην original εκδοχή. Εκεί, ο πρίγκιπας συνεχίζει να επισκέπτεται τη βασιλοπούλα και μαζί κάνουν δυο παιδιά την Αυγή και τον Ήλιο. Κρατά κρυφή τη σχέση του από τη μητέρα του που είναι μια μοχθηρή Δράκαινα. Όταν πρέπει να αναλάβει το θρόνο παρουσιάζει τη γυναίκα του και τα παιδία του στη μητέρα του και η Κακιά Πεθερά παθαίνει λύσσασμα. Διατάζει το μάγειρά της να της φτιάξει για βραδινό το κορίτσι με sauce Robert (ναι,αναφέρεται στο βιβλίο). Εκείνος για να το σώσει αντικαθιστά στο πιάτο ένα κατσικάκι. Όταν ζητά για βραδινό το μικρό αγόρι, ο μάγειρας κάνει το ίδιο κόλπο. Ομοίως και όταν η άπληστη Δράκαινα ζητήσει να φάει τη νεαρή Βασίλισσα. Όταν η Δράκαινα αντιλαμβάνεται το παιχνίδι που έχει παιχτεί πίσω από την πλάτη της, ετοιμάζει ένα καζάνι με οχιές και άλλα δηλητηριώδη ζώα για να τιμωρήσει το μάγειρα. Στο τέλος ,όμως, πέφτει αυτή μέσα και κατασπαράσσεται. Και έζησαν αυτή καλά και εμείς καλύτερα…

4)

Στη Χρυσομαλλούσα έχουμε ακούσει την ιστορία για ένα όμορφο γλυκό κοριτσάκι που σε μια βόλτα στο δάσος συναντά το σπίτι μιας οικογένειας αρκούδων. Αφού τρυπώσει κρυφά, φάει το φαΐ τους, κάτσει στις καρέκλες τους και ξαπλώσει στα κρεβάτια τους οι Αρκούδες την ανακαλύπτουν και εκείνη το σκάει τρομαγμένη από το παράθυρο. Φυσικά και εδώ η πρωτότυπη ιστορία δεν είναι ακριβώς τόσο γλυκιά. Για την ακρίβεια υπάρχουν δύο εκδοχές ( η ιστορία είναι Εγγλέζικη και πρώτος την κατέγραψε ο Robert Southey ) λίγο πιο σκληρές. Στην πρώτη η χρυσομαλλούσα είναι μια γριά γυναίκα και η οικογένεια αρκούδων είναι τρεις αρσενικές αρκούδες, κατά τ’άλλα η ιστορία είναι ίδια και στη δεύτερη το κοριτσάκι κατασπαράσσεται απο τις αρκούδες. Καμία δεν φαίνεται τόσο ελκυστική, για παιδικό παραμύθι, δε νομίζετε ;

5)

Για το τέλος κράτησα την πιο φρικιαστική κατά την άποψή μου.  Στη Σταχτοπούτα των αδελφών Grimm δεν υπάρχουν κολοκύθες-άμαξες και αρουραίοι-αμαξάδες ούτε καλή νονά. Το ρόλο του προστάτη της ηρωίδας τον έχει ένα περιστέρι. Το φρικιαστικό κομμάτι της ιστορίας είναι εκεί που το πριγκιπόπουλο έρχεται στο σπίτι της Σταχτοπούτας για να βρει σε ποια ανήκει το γοβάκι. Οι θετές αδελφές λοιπόν αρχίζουν να πετσοκόβουν δάχτυλα και φτέρνες για να καταφέρει να χωρέσει το πόδι τους. Ο πρίγκιπας ξεγελιέται αρχικά,αλλα το περιστέρι του αποκαλύπτει την πλεκτάνη προτρέποντάς τον να δει τα γεμάτα αίματα πόδια τους. Τελικά, η κάτοχος του γοβακίου ανακαλύπτεται ο πρίγκιπας την παντρεύεται και ενώ όλα θα μπορούσαν να έχουν τελειώσει εκεί, οι Grimm το αποτελειώνουν. Στη γαμήλια τελετή που οι αδελφές είναι παράνυμφοι το περιστεράκι τους ξεριζώνει τα μάτια και περνούν για τιμωρία την υπόλοιπη ζωή τους ως τυφλές και ζητιάνες, ενώ η Σταχτοπούτα μες τα πλούτη και τα μεγαλεία.

Αυτές είναι οι αρχικές εκδοχές κάποιων  πασίγνωστων παραμυθιών με τα οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Μην ξεχνάμε και το » Χάνσελ και Γκρέτελ « που σε μερικές χώρες είχε απαγορευτεί, αφού έκανε αναφορά σε ανθρωποφαγία. Δεν ξέρω αν συμφωνείτε ή όχι με τη λογοκρισία τους και αν τα βρίσκετε πολύ σκληρά για παιδιά. Σχεδόν όλα περιέχουν «δύστροπα» σκηνικά και μερικά δεν έχουν καν happy end. Αλλά, μήπως έτσι δε συμβαίνει και στην πραγματική ζωή;